Sekcja Teriologiczna
Kierownik: Barbara Nawacka
barnaw2@st.amu.edu.pl
Opiekun: prof. UAM dr hab. Mirosław Jurczyszyn
jurc@amu.edu.pl
HISTORIA
Sekcja Teriologiczna powstała już ponad pół wieku temu (sic!) i od 1973 roku zrzesza pasjonatów drobnych ssaków – gryzoni, ssaków owadożernych, nietoperzy. Pod okiem mgr Andrzeja Nowosada, pierwszego opiekuna naukowego, sekcja naprawdę rosła w siłę osiągnięć naukowych. Studenci prowadzili i brali udział w badaniach w wielu miejscach w Polsce – na Roztoczu, w Górach Świętokrzyskich, Kaczawskich i Izerskich, na Babiej Górze, na terenie Ojcowskiego PN, Wielkopolskiego PN, czy obecnego Drawieńskiego PN, wówczas dopiero projektowanego. Badania skupiały się oczywiście na drobnych ssakach, między innymi ich ekologii i rozmieszczeniu. Nie mogło także zabraknąć działań czysto chiropterologicznych, które studenci sekcji realizowali m.in. na terenie poznańskiej Cytadeli czy na terenach byłego Międzyrzeckiego Rejonu Umocnień. Wizerunek nietoperza znajdował się także na pierwszym logo sekcji. Jak chyba każda grupa studencka, również Sekcja Teriologiczna przechodziła wzloty i upadki – czy raczej okresy zawieszenia działalności. Obecnie od kilku lat sekcja z powrotem działa aktywnie.
Opiekunowie Sekcji Teriologicznej:
– dr Andrzej Nowosad (1973-1994)
– prof. UAM dr hab. Mirosław Jurczyszyn (1994-obecnie)
Kierownicy Sekcji Teriologicznej:
– Andrzej Sielimowicz (1973-75)
– Zbigniew Urbańczyk (1975-79)
– Jacek Purat (1979-80)
– Przemysław Rachowiak (1980-83)
– Mirosław Jurczyszyn (1983-85)
– Ziemowit Gólski (1985-?)
– Edyta Kolasa (1994-?)
– Marcin Stachowiak (1997-98)
– Monika Rybak (1998-2000)
– Małgorzata Niśkiewicz (??)
– Bogna Malinowska (??)
– Klaudia Kuzdrowska (??)
– Natalia Zając (2022-23)
– Barbara Nawacka (2023-25)
Sekcja Teriologiczna nadal skupia pasjonatów ssaków, teraz już nie tylko tych drobnych. W naszych wspólnych działaniach często wracamy do korzeni – uczestniczymy w badaniach popielic czy nietoperzy, takich jak projekty reintrodukcji popielicy w Polsce północno-zachodniej czy zimowe liczenia nietoperzy, ale żadnych ssaków nie dyskryminujemy.
Jako członkowie sekcji bierzemy aktywny udział w konferencjach naukowych, współpracujemy w badaniach prowadzonych przez pracowników Zakładu Zoologii Systematycznej UAM oraz w działaniach Polskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody „Salamandra”. Nie brakuje nas także na wydarzeniach naukowo-kulturowych, gdzie zasilamy szeregi propagatorów wiedzy. Podczas teriologicznych wojaży nadal staramy się odwiedzać wiele miejsc cennych przyrodniczo takich jak parki narodowe i krajobrazowe. No i oczywiście stale uczymy się od siebie nawzajem.
CO DALEJ?
Mamy nadzieję, że Sekcję Teriologiczną udało się rozbudzić z chwilowego torporu, w jaki wpadła jakiś czas temu. Ostatni rok przyniósł kilka pomysłów i dużo chętnych studentów – oby tak dalej!
Chcemy kontynuować dotychczasowe działania poświęcone nietoperzom na Kampusie Morasko, a przy dużym zaangażowaniu członków liczymy, że uda nam się sfinalizować projekt wybudowania wieży dla nietoperzy. Powieszone w ubiegłym roku budki pozwolą także badać lokalną populację nietoperzy.
Jak zwykle nie obędzie się także bez popielic, które rozkochują w sobie kolejne pokolenia teriologów – będziemy nadal wolontariacko uczestniczyć w projektach reintrodukcji popielicy szarej (i wielu innych projektach!).
Planujemy także zagęścić spotkania teriologiczne, czyli prelekcje w studenckim gronie poświęcone wzajemnemu przekazywaniu sobie wiedzy o ssakach (może uda się nawet jakiś skromny seans filmowy?).
Z pewnością nie zabraknie nas też na Ogólnopolskiej Studenckiej Konferencji Teriologicznej i wszelakich festiwalach naukowych!
Lubisz drobne ssaki? Dołączaj śmiało. Lubisz większe zwierzęta? Też nie szkodzi, to przecież równie ciekawe! Masz własne pomysły na projekty i dużo chęci do działania? Tym lepiej, takich ludzi nam potrzeba. A może interesujesz się preparatyką, jesteś specem od paleozoologii lub hodujesz egzotyczne gryzonie? Cokolwiek by cię nie ciągnęło w teriologii – zapraszamy do Sekcji, w końcu w grupie zawsze raźniej!
Członkom możemy zaoferować doborowe towarzystwo pasjonatów, możliwość rozwoju zainteresowań naukowych, ciekawe projekty i cenne kontakty.
